芳树

芳树原文：

薄游金华山，信足支短筇。长啸黄初平，蹴踏金芙蓉。芙蓉峰头白云起，天风习习两腋举。相传古来洞天三十六，乃是赤松真人之所理。千岩拔崔嵬，万壑亘迤逦。高欲凌空同，侧若摧鸟鼠。括苍与台雁，琐细不足拟。帝鸿既长逝，雨师邈难招。回看昔日讲堂洞，却忆当时刘孝标。九龙蜿蜒读书处，穹岩怪石摩苍霄。荒坟突兀葬彩笔，至今词客何寥寥。讲堂信郁纡，朝真益弘敞。天门划然开，石洞豁榛莽。恍然坐我金银台，昆丘玄圃恣来往。青虬赤鲤尽罗列，三仙七圣时俯仰。幽怀转轶荡，胜槩杳莫穷。飞梁百尺下窈窕，举足却堕冰壶中。冰壶跨山腹，气势何其雄。何年虎豹穴，置此蛟龙宫。水帘参差直下五千尺，银河宛转倒泻双白虹。天孙云锦织璀璨，鲛人珠箔垂玲珑。飞流溅沫日夜不得息，惊涛涌雪六月迷长空。耸身出冰壶，倚杖息馀峭。举头万松巅，隐隐落斜照。石羊纷纷望不穷，突见双龙挂寒峤。恍惚初平兄弟骑，蜕骨遗此青天貌。俯窥曲涧仅容膝，解衣燃烛渡深黑。行行不尽一线明，万乳荧煌喷苍壁。玉树罗青葱，芝田烂金碧。谁持巨灵斧，凿此灵仙窟。真人渺何许，瑶草纷可拾。枰间数子势飞动，细看尚记当年弈。人言此穴穿四明，天窗万叠开蓬瀛。摩挲仰视众仙箓，隐见若有胡生名。吁嗟我今胡为在下土，青鞋布袜濩落如流萍。乃思昔日玉皇侧，看花醉卧芙蓉城。木公徘徊向我怒，授简谪余离太清。一落人间五千载，沧溟浩劫会巳盈。顾瞻灵境但咫尺，奋身欲飞还不能。倚杖还悲歌，壮心浩难遏。却忆云门期，瓢笠候明发。回望金华山，兹游信奇绝。馀霞映袍袖，岚翠尚明灭。何当蹑苍虬，长揖众仙列。提携两赤松，永与尘世别。
一生踪迹在烟霞，不植条桑不种麻。翠柏斫来青带叶，古藤担去紫垂花。歌长时引猿窥穴，归晚常乘月到家。笔指云山为活计，那须卮酒祝篝车。
水阔楼高势绝伦，凭栏遥睇接朱垠。翰林物色诗无敌，工部庄严笔有神。一览能清泉石虑，千年不濯利名尘。残阳欲下乡关远，怅望西南懒问津。
岭外经年别，花前得意飞。客来呼每惯，主爱食偏肥。才子怜红嘴，佳人学绿衣。狸奴亦可怕，莫自恋芳菲。
孤鹤不累巢，离鸾不饮溪。溪明难为影，巢成谁与栖。飘飘无根云，流丽如虹蜺。下有贞松台，白日昼且凄。我思彻霄汉，冥邈不可梯。青青东园柳，子规当树啼。来者何用欢，去者日以迷。击石端出火，捣辛能作齑。妾心倘未明，请看井中泥。
三冬几烽火，诸将亦豪雄。月冷胡笳断，云低汉垒空。勋名身后别，边议眼前同。枯木惟啼鸟，凄其向晚风。
三日雨行来款关，篝灯相语雪霾山。低回俗里未能免，只有对君非强颜。
伫立东风，断魂南国。花光媚、春醉琼楼，蟾彩迥、夜游香陌。忆当时、酒恋花迷，役损词客。别有眼长腰搦。痛怜深惜。鸳会阻、夕雨凄飞，锦书断、暮云凝碧。想别来，好景良时，也应相忆。
以雁名门雁却无，望中云树半模糊。谁家染笔工秋画，一幅沧溟烟雨图。
苦海奔波，荆山劳役，欲救宝璧嘉祥。周而复始，瞥地悟真常。两凑玄关运度，升灵曜、飞出扶桑。回光看，璇玑万象，一一现明堂。人还穷此理，尘缘悉屏，世梦都忘。觉身心和畅，无限清凉。万化收归鼎内，红光迸、丹熟馨香。吞服了，还童返老，出自满庭芳。

芳树拼音解读：

báo yóu jīn huá shān ，xìn zú zhī duǎn qióng 。zhǎng xiào huáng chū píng ，cù tà jīn fú róng 。fú róng fēng tóu bái yún qǐ ，tiān fēng xí xí liǎng yè jǔ 。xiàng chuán gǔ lái dòng tiān sān shí liù ，nǎi shì chì sōng zhēn rén zhī suǒ lǐ 。qiān yán bá cuī wéi ，wàn hè gèn yǐ lǐ 。gāo yù líng kōng tóng ，cè ruò cuī niǎo shǔ 。kuò cāng yǔ tái yàn ，suǒ xì bú zú nǐ 。dì hóng jì zhǎng shì ，yǔ shī miǎo nán zhāo 。huí kàn xī rì jiǎng táng dòng ，què yì dāng shí liú xiào biāo 。jiǔ lóng wān yán dú shū chù ，qióng yán guài shí mó cāng xiāo 。huāng fén tū wū zàng cǎi bǐ ，zhì jīn cí kè hé liáo liáo 。jiǎng táng xìn yù yū ，cháo zhēn yì hóng chǎng 。tiān mén huá rán kāi ，shí dòng huō zhēn mǎng 。huǎng rán zuò wǒ jīn yín tái ，kūn qiū xuán pǔ zì lái wǎng 。qīng qiú chì lǐ jìn luó liè ，sān xiān qī shèng shí fǔ yǎng 。yōu huái zhuǎn yì dàng ，shèng gài yǎo mò qióng 。fēi liáng bǎi chǐ xià yǎo tiǎo ，jǔ zú què duò bīng hú zhōng 。bīng hú kuà shān fù ，qì shì hé qí xióng 。hé nián hǔ bào xué ，zhì cǐ jiāo lóng gōng 。shuǐ lián cān chà zhí xià wǔ qiān chǐ ，yín hé wǎn zhuǎn dǎo xiè shuāng bái hóng 。tiān sūn yún jǐn zhī cuǐ càn ，jiāo rén zhū bó chuí líng lóng 。fēi liú jiàn mò rì yè bú dé xī ，jīng tāo yǒng xuě liù yuè mí zhǎng kōng 。sǒng shēn chū bīng hú ，yǐ zhàng xī yú qiào 。jǔ tóu wàn sōng diān ，yǐn yǐn luò xié zhào 。shí yáng fēn fēn wàng bú qióng ，tū jiàn shuāng lóng guà hán qiáo 。huǎng hū chū píng xiōng dì qí ，tuì gǔ yí cǐ qīng tiān mào 。fǔ kuī qǔ jiàn jǐn róng xī ，jiě yī rán zhú dù shēn hēi 。háng háng bú jìn yī xiàn míng ，wàn rǔ yíng huáng pēn cāng bì 。yù shù luó qīng cōng ，zhī tián làn jīn bì 。shuí chí jù líng fǔ ，záo cǐ líng xiān kū 。zhēn rén miǎo hé xǔ ，yáo cǎo fēn kě shí 。píng jiān shù zǐ shì fēi dòng ，xì kàn shàng jì dāng nián yì 。rén yán cǐ xué chuān sì míng ，tiān chuāng wàn dié kāi péng yíng 。mó suō yǎng shì zhòng xiān lù ，yǐn jiàn ruò yǒu hú shēng míng 。yù jiē wǒ jīn hú wéi zài xià tǔ ，qīng xié bù wà hù luò rú liú píng 。nǎi sī xī rì yù huáng cè ，kàn huā zuì wò fú róng chéng 。mù gōng pái huái xiàng wǒ nù ，shòu jiǎn zhé yú lí tài qīng 。yī luò rén jiān wǔ qiān zǎi ，cāng míng hào jié huì sì yíng 。gù zhān líng jìng dàn zhǐ chǐ ，fèn shēn yù fēi hái bú néng 。yǐ zhàng hái bēi gē ，zhuàng xīn hào nán è 。què yì yún mén qī ，piáo lì hòu míng fā 。huí wàng jīn huá shān ，zī yóu xìn qí jué 。yú xiá yìng páo xiù ，lán cuì shàng míng miè 。hé dāng niè cāng qiú ，zhǎng yī zhòng xiān liè 。tí xié liǎng chì sōng ，yǒng yǔ chén shì bié 。
yī shēng zōng jì zài yān xiá ，bú zhí tiáo sāng bú zhǒng má 。cuì bǎi zhuó lái qīng dài yè ，gǔ téng dān qù zǐ chuí huā 。gē zhǎng shí yǐn yuán kuī xué ，guī wǎn cháng chéng yuè dào jiā 。bǐ zhǐ yún shān wéi huó jì ，nà xū zhī jiǔ zhù gōu chē 。
shuǐ kuò lóu gāo shì jué lún ，píng lán yáo dì jiē zhū yín 。hàn lín wù sè shī wú dí ，gōng bù zhuāng yán bǐ yǒu shén 。yī lǎn néng qīng quán shí lǜ ，qiān nián bú zhuó lì míng chén 。cán yáng yù xià xiāng guān yuǎn ，chàng wàng xī nán lǎn wèn jīn 。
lǐng wài jīng nián bié ，huā qián dé yì fēi 。kè lái hū měi guàn ，zhǔ ài shí piān féi 。cái zǐ lián hóng zuǐ ，jiā rén xué lǜ yī 。lí nú yì kě pà ，mò zì liàn fāng fēi 。
gū hè bú lèi cháo ，lí luán bú yǐn xī 。xī míng nán wéi yǐng ，cháo chéng shuí yǔ qī 。piāo piāo wú gēn yún ，liú lì rú hóng ní 。xià yǒu zhēn sōng tái ，bái rì zhòu qiě qī 。wǒ sī chè xiāo hàn ，míng miǎo bú kě tī 。qīng qīng dōng yuán liǔ ，zǐ guī dāng shù tí 。lái zhě hé yòng huān ，qù zhě rì yǐ mí 。jī shí duān chū huǒ ，dǎo xīn néng zuò jī 。qiè xīn tǎng wèi míng ，qǐng kàn jǐng zhōng ní 。
sān dōng jǐ fēng huǒ ，zhū jiāng yì háo xióng 。yuè lěng hú jiā duàn ，yún dī hàn lěi kōng 。xūn míng shēn hòu bié ，biān yì yǎn qián tóng 。kū mù wéi tí niǎo ，qī qí xiàng wǎn fēng 。
sān rì yǔ háng lái kuǎn guān ，gōu dēng xiàng yǔ xuě mái shān 。dī huí sú lǐ wèi néng miǎn ，zhī yǒu duì jun1 fēi qiáng yán 。
zhù lì dōng fēng ，duàn hún nán guó 。huā guāng mèi 、chūn zuì qióng lóu ，chán cǎi jiǒng 、yè yóu xiāng mò 。yì dāng shí 、jiǔ liàn huā mí ，yì sǔn cí kè 。bié yǒu yǎn zhǎng yāo nuò 。tòng lián shēn xī 。yuān huì zǔ 、xī yǔ qī fēi ，jǐn shū duàn 、mù yún níng bì 。xiǎng bié lái ，hǎo jǐng liáng shí ，yě yīng xiàng yì 。
yǐ yàn míng mén yàn què wú ，wàng zhōng yún shù bàn mó hú 。shuí jiā rǎn bǐ gōng qiū huà ，yī fú cāng míng yān yǔ tú 。
kǔ hǎi bēn bō ，jīng shān láo yì ，yù jiù bǎo bì jiā xiáng 。zhōu ér fù shǐ ，piē dì wù zhēn cháng 。liǎng còu xuán guān yùn dù ，shēng líng yào 、fēi chū fú sāng 。huí guāng kàn ，xuán jī wàn xiàng ，yī yī xiàn míng táng 。rén hái qióng cǐ lǐ ，chén yuán xī píng ，shì mèng dōu wàng 。jiào shēn xīn hé chàng ，wú xiàn qīng liáng 。wàn huà shōu guī dǐng nèi ，hóng guāng bèng 、dān shú xīn xiāng 。tūn fú le ，hái tóng fǎn lǎo ，chū zì mǎn tíng fāng 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

芳树相关翻译

①早岁：早年，年轻时。那：即“哪”。世事艰：指抗金大业屡遭破坏。“中原”句：北望中原，收复故土的豪迈气概坚定如山。中原北望，“北望中原”的倒文。气，气概。
⑶拨：划动。

芳树相关赏析

这首小词写一夜失眠的感受，较注重构思与技巧。它是《人间词甲稿》里的第一首，当是王国维的早期之作。
“渔父醒，春江午”，描叙渔父从醉到醒经历的时间。春江正午，生机勃勃，自然清新。由烂醉到沉睡，再到延醒，时间长达半天，表现了渔父的生活是自由自在、无拘无束、乐天而动的。“梦断落花飞絮”，渔父一觉醒来，只见杨柳依依，“落花飞絮”，一派春光满江滨，令渔父赏心悦目。

作者介绍

吕宗健 吕宗健，福建南安人。字粹侯，清嘉庆年间（1796～1820）人士。博学工诗，著作甚富。惜稿多失传，惟〈哀王孙〉一首脍炙人口。