锦瑟

锦瑟原文：

哀蝉正咽，掩虚堂、又陨霜前衰叶。小簟轻衾眠未得，况复嫩凉时节。楚魄难招，吴趋莫问，陈迹如烟灭。沧桑尘事，梦回争忍重说。百岁能几光阴，断肠分手，两度听啼鴂。锦瑟华年休更数，可奈冰弦都折。蓟北云孤，淮南草暗，回首成骚屑。潘郎老矣，鬓丝今又将雪。
江水远赴瞿唐门，建瓴而下势欲吞。东过秭归峡逾逼，双崖突起如藩垣。神龙在槛虎被缚，自然拿攫还腾奔。巨石中央列戈戟，云霾雨蛰磐孤根。潆洄未肯注东海，朝宗讵识天王尊。天吴九首作窟宅，当年割据哀公孙。老蛟昼号猿夜啸，估客万里伤心魂。疑是共工怒，头触昆仑折天柱。又似樊将军，毛发冲冠皆倒竖。丛祠血食饱淫昏，开凿无人念神禹。岸边林立黄头儿，负戴装囊半村女。攀萝扪葛胜丁男，头上银钗已非古。行旅纷纷学鱼贯，邻船隔舫更相唤。一舟才过万人呼，沙头杂坐忘餐饭。西来
雨多青合是垣衣，一幅蛮笺夜款扉。蕙带又闻宽沈约，茅斋犹自忆王微。方灵只在君臣正，篆古须抛点画肥。除却伴谈秋水外，野鸥何处更忘机。
破落禅扉带叶关，频来只是爱僧閒。斋厨过午无烟火，可是多时不下山。
芍药抽红叶未齐，畦丁笼鹤避花时。始知有喙长三尺，输与藏头曳尾龟。
雪夜乘舟意似痴，一时狂态竟谁知。非关兴尽空归去，自觉无由见戴逵。
豆圃人归鸟下，草衣翁醉童扶。相逢邻里笑胡卢，野史盲词今古。白酒前村最好，清风此地真无。夕阳欲落黑云铺，八九夜来风雨。
二秀才，二秀才兮非秀才，非秀才兮是仙才。中华国里亲遭遇，仰面观天笑眼开。鹤形兮龟骨，龙吟兮虎颜。我有至言相劝勉，愿君兮勿猜勿猜。但煦日吹月，咽雨呵雷。火寄冥宫，水济丹台。金木交而土归位，铅汞分而丹露胎。赤血换而白乳流，透九窍兮动百骸。然然卷，然然舒，哀哀咍咍。孩儿喘而不死，腹空虚兮长斋。酬名利兮狂歌醉舞，酬富贵兮麻裰莎鞋。甲子问时休记，看桑田变作黄埃。青山白云好居住，劝君归去来兮归去来。
江流石不转，遗恨失吞吴。
汉厦非无论道毡，自惭老去鬓皤然。闲愁似海藏皮里，往事如风过耳边。几度班荆谁与话，一朝倾盖□相怜。柴门近日多来客，火速移床待孝先。

锦瑟拼音解读：

āi chán zhèng yān ，yǎn xū táng 、yòu yǔn shuāng qián shuāi yè 。xiǎo diàn qīng qīn mián wèi dé ，kuàng fù nèn liáng shí jiē 。chǔ pò nán zhāo ，wú qū mò wèn ，chén jì rú yān miè 。cāng sāng chén shì ，mèng huí zhēng rěn zhòng shuō 。bǎi suì néng jǐ guāng yīn ，duàn cháng fèn shǒu ，liǎng dù tīng tí guī 。jǐn sè huá nián xiū gèng shù ，kě nài bīng xián dōu shé 。jì běi yún gū ，huái nán cǎo àn ，huí shǒu chéng sāo xiè 。pān láng lǎo yǐ ，bìn sī jīn yòu jiāng xuě 。
jiāng shuǐ yuǎn fù qú táng mén ，jiàn líng ér xià shì yù tūn 。dōng guò zǐ guī xiá yú bī ，shuāng yá tū qǐ rú fān yuán 。shén lóng zài kǎn hǔ bèi fù ，zì rán ná jué hái téng bēn 。jù shí zhōng yāng liè gē jǐ ，yún mái yǔ zhé pán gū gēn 。yíng huí wèi kěn zhù dōng hǎi ，cháo zōng jù shí tiān wáng zūn 。tiān wú jiǔ shǒu zuò kū zhái ，dāng nián gē jù āi gōng sūn 。lǎo jiāo zhòu hào yuán yè xiào ，gū kè wàn lǐ shāng xīn hún 。yí shì gòng gōng nù ，tóu chù kūn lún shé tiān zhù 。yòu sì fán jiāng jun1 ，máo fā chōng guàn jiē dǎo shù 。cóng cí xuè shí bǎo yín hūn ，kāi záo wú rén niàn shén yǔ 。àn biān lín lì huáng tóu ér ，fù dài zhuāng náng bàn cūn nǚ 。pān luó mén gě shèng dīng nán ，tóu shàng yín chāi yǐ fēi gǔ 。háng lǚ fēn fēn xué yú guàn ，lín chuán gé fǎng gèng xiàng huàn 。yī zhōu cái guò wàn rén hū ，shā tóu zá zuò wàng cān fàn 。xī lái
yǔ duō qīng hé shì yuán yī ，yī fú mán jiān yè kuǎn fēi 。huì dài yòu wén kuān shěn yuē ，máo zhāi yóu zì yì wáng wēi 。fāng líng zhī zài jun1 chén zhèng ，zhuàn gǔ xū pāo diǎn huà féi 。chú què bàn tán qiū shuǐ wài ，yě ōu hé chù gèng wàng jī 。
pò luò chán fēi dài yè guān ，pín lái zhī shì ài sēng jiān 。zhāi chú guò wǔ wú yān huǒ ，kě shì duō shí bú xià shān 。
sháo yào chōu hóng yè wèi qí ，qí dīng lóng hè bì huā shí 。shǐ zhī yǒu huì zhǎng sān chǐ ，shū yǔ cáng tóu yè wěi guī 。
xuě yè chéng zhōu yì sì chī ，yī shí kuáng tài jìng shuí zhī 。fēi guān xìng jìn kōng guī qù ，zì jiào wú yóu jiàn dài kuí 。
dòu pǔ rén guī niǎo xià ，cǎo yī wēng zuì tóng fú 。xiàng féng lín lǐ xiào hú lú ，yě shǐ máng cí jīn gǔ 。bái jiǔ qián cūn zuì hǎo ，qīng fēng cǐ dì zhēn wú 。xī yáng yù luò hēi yún pù ，bā jiǔ yè lái fēng yǔ 。
èr xiù cái ，èr xiù cái xī fēi xiù cái ，fēi xiù cái xī shì xiān cái 。zhōng huá guó lǐ qīn zāo yù ，yǎng miàn guān tiān xiào yǎn kāi 。hè xíng xī guī gǔ ，lóng yín xī hǔ yán 。wǒ yǒu zhì yán xiàng quàn miǎn ，yuàn jun1 xī wù cāi wù cāi 。dàn xù rì chuī yuè ，yān yǔ hē léi 。huǒ jì míng gōng ，shuǐ jì dān tái 。jīn mù jiāo ér tǔ guī wèi ，qiān gǒng fèn ér dān lù tāi 。chì xuè huàn ér bái rǔ liú ，tòu jiǔ qiào xī dòng bǎi hái 。rán rán juàn ，rán rán shū ，āi āi tāi tāi 。hái ér chuǎn ér bú sǐ ，fù kōng xū xī zhǎng zhāi 。chóu míng lì xī kuáng gē zuì wǔ ，chóu fù guì xī má duō shā xié 。jiǎ zǐ wèn shí xiū jì ，kàn sāng tián biàn zuò huáng āi 。qīng shān bái yún hǎo jū zhù ，quàn jun1 guī qù lái xī guī qù lái 。
jiāng liú shí bú zhuǎn ，yí hèn shī tūn wú 。
hàn shà fēi wú lùn dào zhān ，zì cán lǎo qù bìn pó rán 。xián chóu sì hǎi cáng pí lǐ ，wǎng shì rú fēng guò ěr biān 。jǐ dù bān jīng shuí yǔ huà ，yī cháo qīng gài □xiàng lián 。chái mén jìn rì duō lái kè ，huǒ sù yí chuáng dài xiào xiān 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

锦瑟相关翻译

②鲈鱼堪脍：用西晋张翰典。季鹰：张翰，字季鹰。求田问舍：置地买房。刘郎：刘备。才气：胸怀、气魄。流年：流逝的时光。忧愁风雨：风雨，比喻飘摇的国势。树犹如此：用西晋桓温典。倩：请托。红巾翠袖：女子装饰，代指女子。揾。擦拭。
①玉郎：是女子对丈夫或情人的爱称，泛指男子青年。点酥娘：谓肤如凝脂般光洁细腻的美女。皓齿：雪白的牙齿。炎海：喻酷热。
①微阴：浓黑的云。翳：遮蔽。阳景：太阳光。
⑦平林：平原上的树林。李白《菩萨蛮》：“平林澳漠烟如织。”

锦瑟相关赏析

“好光阴等闲”以下四句，感叹大好春光白白流逝。这显然是一语双关。少女的青春如同这春天的美景，也在渐渐逝去。最后一句，“奈薄情未还”，包含着对心上人的怨恨，同样是表现少女的思念之切。小令借景写情，托物兴感，感情深沉细腻，文辞自然流畅。

前四句用春天的莺燕双双飞舞、花柳婆娑多姿来形容两情相悦和女子的美好。后三句赞美女子言谈举止事事都很有风度，富于韵致，又是那么娇美年轻，一切都恰到好处，端端正正。全曲音韵和谐，语带双关，言简意丰，极具特色。

作者介绍

金文刚 （1188—1258）宋徽州休宁人，字子潜。金安节孙。用遗恩补将仕郎。为潭州司户，适真德秀帅潭，喜其端厚好学，由是受知，遂为真氏门人。历通判兴国军，知常德府，浙西提举，终直龙图阁。